Wypływa z torfowiska położonego koło Ińska, na wysokości ok. 105 m n.p.m.. Uchodzi do prawego ramienia ujściowego Odry - Domiąży na wysokości 0,7 m n.p.m. Jej długość wynosi 129 km, zaś powierzchnia dorzecza 2189,4 km². Średni spadek rzeki wynosi 0,83%. Ina jest rzeką o asymetrycznym dorzeczu z przewagą prawych dopływów. Posiada cechy rzek nizinnych, zasilanych głównie przez wody gruntowe. W swym biegu przepływa przez kilka jezior. W pobliżu wsi Bytowo w wyniku bifurkacji jej nurt rozdziela się na rzekę Pęzinkę (zwana skradzioną Iną), która zabiera ok. 50% wody. Do Iny uchodzą cztery dopływy: Stobnica przepływająca przez Choszczno; licząca 63 km długości Krąpiel, Pęzinka 27 km, i Mała Ina 54 km. Stany wody w rzece są na ogół wyrównane. Najwyższy poziom wody obserwowany jest na wiosnę, wysoki w maju i sierpniu, a najniższy na początku lata i w jesieni, zwłaszcza w październiku i listopadzie.

     Ina jest popularnym miejscem spływów kajakowych. Szlak kajakowy Meandry Iny o długości 33,5 km rozpoczyna się nieopodal Bącznika, przy drodze Stawno Kliniska Wielkie i prowadzi przez Zabrodzie, Goleniów, Modrzewie i Bolesławice do Inoujścia, a następnie już wodami jeziora Dąbie do ośrodka żeglarskiego w Lubczynie.

     Najważniejsze miejscowości położone nad Iną to Krzemień, Recz, Stargard, Goleniów.

Historia

     W przeszłości była rzeką o znaczeniu handlowym, a u jej ujścia, w miejscowości Inoujście, istniał od XIII wieku port morski należący do Stargardu.

     W 1949 roku polskie władze zmieniły zapis nazwy rzeki z niemieckiego Ihna na polskie Ina.

     24 lutego 2000 r. powołano Związek Gmin Dorzecza Iny z siedzibą w Marianowie, który stawia sobie za cel ochronę wód, ziemi i powietrza oraz krajobrazu będących bazą dla rekreacji i turystyki w obszarze dorzecza Iny. W skład zwišzku wchodzi 6 gmin: gm. Dobrzany, gm. Dolice, gm. Marianowo, gm. Maszewo, gm. Recz, gm. Suchań.